VTI: ‘Vier’ handen op één buik

Tijdens een donderdagmiddagpauze eind september, zitten Mathiz Dutoit, Mauro Dehullu, Matias Struye en Lomme Ryckoort van 1ACB gezellig op een speelplaatsbankje te keuvelen. “Vanaf dag één kwamen we al meteen heel goed overeen”, klinkt het in koor. Het belooft - volgens dit enthousiaste viertal - een boeiend, spannend en vooral keitof jaar te worden.

Lomme komt van VBS ‘t Brugske in Dadizele. Matias werkte het zesde leerjaar af in De Boomgaard in Ardooie, Mauro zat in De Bever en Mathiz zwaaide eind juni af aan de Ledegemse Groeitoren. “Hoe meer 1 september dichterbij kwam, hoe meer ik de zenuwen voelde toenemen”, geeft Mauro toe. “Ik ben thuis de oudste dus wist ik nog niet goed wat mij te wachten stond. Het is alleszins heel goed meegevallen. Ik zit in een leuke klas en heb al enkele toffe vrienden waar het goed mee klikt.” Deze voetbalfreak komt met de fiets naar school. “Voorlopig rij ik nog alleen. Misschien komt daar binnenkort verandering in.” “Ik had vooral stress om de eerste keer de bus te nemen”, zegt Lomme. “Met mijn oudste broer was ik in de vakantie al eens naar hier gereden maar op je eentje is dat toch net iets spannender. Het was een aangename start van het schooljaar. Een beetje zoals ik verwacht had.” Volgens Matias zijn de lessen voorlopig nog ‘ça va’. “Misschien zal wiskunde de komende periode wel iets moeilijker worden. Momenteel leren we  elkaar, ons lerarenteam en vooral de werking van de school kennen. De vakleerkrachten leggen duidelijk uit wat ze van ons verwachten. Alles op de laptop installeren is nu één van de belangrijkste dingen. Tot vorig jaar hadden wij nog nooit op die manier gewerkt.” “Het is prettig om naar de les Nederlands te gaan”, pikt Mauro in. “Vooral de mopjes van Mr. Lampe zijn vaak hilarisch.”

Broekventjes

Lomme wil later graag politieagent worden. “Maar misschien verander ik de komende jaren wel van gedacht.” Matias gaat voor mecanicien of wielrenner. “Ik rijd momenteel bij de aspiranten en heb al een paar top tien plaatsen weten te veroveren. Ik heb trouwens dezelfde fiets als Eli Yserbyt. Daarnaast kijk ik ook op naar Tadej Pogacar.” Mauro, die bij Dosko Beveren speelt, droomt ervan om profvoetballer te worden. “Ik geniet van de wedstrijden uit de Premier League.” In dit viertal zijn twee jongens supporter van Anderlecht en de andere twee van Club Brugge. En toch komen ze goed overeen. Daar kunnen bepaalde volwassenen diehardsupporters nog iets van leren. Mathiz gaat voor een carrière in de houtsector. Eén ding vonden we de voorbije weken wel een beetje eng”, bekent Lomme. “Als we na de L.O.-les uit de sporthal terug naar onze speelplaats moeten of van de fietsenstalling komen, gaat het over de speelplaats van de vijfde- en zesdejaars. Je voelt dat er op dat moment toch een beetje op je wordt neergekeken. Zo van; ‘de broekventjes zijn daar’. Vorig jaar waren wij de oudsten van onze school. Nu moeten we terug helemaal onderaan de ladder beginnen.” Anderhalve maand later is die vriendschap volgens Mauro alleen maar hechter geworden. “Als er iemand van ons de leerstof iets minder goed begrijpt, proberen de anderen via WhatsApp en andere kanalen zo goed mogelijk te helpen. In plaats van twee, zijn wij echt wel ‘vier’ handen op één buik.”

(Foto’s: Koen)